Бог на небото, кум на земјата: Зошто никогаш не се одбива кумство!

Познатата народна изрека: „Кумот не е копче“. 

Зошто кумство не се одбива? Можеби она што е клучно во овие одлуки е она што го слушаме и денес. „Кумството не се отфрла“. Верувањата велат дека неразумното одбивање да се биде кум се смета за грев.

Една од нив е дека ако одбиете да бидете кум на свадба, ќе ве следи несреќа во текот на целиот живот и никогаш нема да ја пронајдете вашата сродна душа, затоа што одбивте да сведочите пред Бога и пред луѓето за бракот на две лица.

Кум како Бог

Кумството е особено важно во нашите јужнословенски области. Кумот е ценет и почитуван повеќе од сè - „Кум и Бог“,„Она што е Бог во рајот, кумот е на земјата!“, кумот е ценет! Бог, па кумот!“.

Друго популарно верување е дека човекот кој одбива да биде кум при крштевање на дете, никогаш нема да има „раѓање“. Според една српска легенда во селото Рибница, семејство го напуштило старото кумство затоа што кумовите живееле далеку.

Затоа старите кумови ги проколнаа дека никогаш да не можат да имаат повеќе од две куќи. Претходно се сметаше дека среќен кум е долгорочен и дека треба да се напушти само во исклучителни околности - поради недостаток на деца или нивна рана смрт, но и кога кумовите се просторно многу далеку.

Исто така, вдовиците не земаат стар кум на свадба, туку бараат друг, па дури и ако се преселат од една во друга деноминација, стариот кум се заменува со друг - меѓу луѓето од новата конфесија.