Повеќе од 400 дена бил заразен со корона - научниците објаснија што се случило со овој пациент

Пандемијата трае со години, а некои луѓе продолжуваат да го носат нејзиниот товар многу повеќе од другите: земји кои немаат вакцини, здравствени работници кои се грижат за здравјето на луѓето, проблеми во економијата и луѓе со ослабен имунитет кои се изложени на поголем ризик да се заразат со коронавирусот кои мора да се чуваат.

Луѓето со ослабен имунолошки систем поради болест или медицински третмани, како што е хемотерапијата, исто така се поподложни на развој на инфекции кои траат со месеци, а за тоа време вирусот може да развие нови мутации.

Ризикот за сите нас е дека колку подолго е потребно да се искорени вирусот, толку повеќе време е потребно за да се појават нови варијанти на COVID-19.

Тим истражувачи од Обединетото Кралство опишаа серија хронични инфекции со коронавирус, вклучително и пациент кој бил заразен повеќе од 400 дена. Тој конечно беше негативен откако генетското секвенционирање откри каков вид на вирус има – и каков третман му треба.

Тимот, предводен од специјалистот за заразни болести Лук Благдон Снел од фондацијата Guy’s and St Thomas’ NHS Foundation Trust, истражуваше постојани инфекции кај имунокомпромитирани луѓе, обидувајќи се да разбере кои мутации се појавуваат и дали се развиваат нови варијанти со текот на времето.

Овој извештај го опишува случајот на 59-годишен маж кој првпат се заразил со COVID-19 во декември 2020 година. Геномското секвенционирање покажа дека тој носел ран вид на вирус кој во тоа време бил распространет во Обединетото Кралство.

„Кога го погледнавме неговиот вирус, тоа беше нешто што постоеше многу одамна – многу пред омикрон, долго пред делта, па дури и пред алфа. Значи, тоа беше една од оние постарите, рани варијанти од почетокот на пандемијата“, изјави Благдон Снел за Washington Post.

Овие хронични инфекции со коронавирус се разликуваат од долгиот ковид каде што вознемирувачката мешавина на симптоми опстојува долго откако акутните инфекции стивнаа од причини што научниците сè уште се обидуваат да ги разберат.

За време на пандемијата, секвенционирањето на геномот се користи за да се следи потеклото на појавата на COVID-19, да се отплеткаат испреплетените лоза на вирусот и да се откријат нови варијанти.

Во овој извештај, Благдон Снел и колегите опишуваат како ги користат резултатите од геномското секвенционирање, доставени во рок од 24 часа, за да го прилагодат третманот за луѓето со постојани инфекции со COVID-19 и на крајот да ги ослободат нивните тела од вирусот.

Извештајот опишува шест случаи, вклучувајќи го и оној на 59-годишниот пациент.

Со ослабен имунолошки систем по трансплантација на бубрег, телото на пациентот не можеше да го исчисти вирусот и со само благи и периодични симптоми, тој не беше подобен за третман што се користи за спречување или лекување на тешки случаи на COVID-19.

Тој беше позитивен во февруари 2021 година и повторно во јануари 2022 година, секој пат со истата варијанта на вирусот: B.1.177.18. Со текот на времето, збирка мутации се појавија во вирусот со стапка што се очекуваше за SARS-CoV-2, така што тука нема ништо необично, само ја истакнува тенденцијата на вирусот да ја менува формата.

Иако истражувачите мислат дека овие случаи на хронична инфекција се ретки, тие се тешки за лекување бидејќи постојаното појавување на нови варијанти ги направи терапии со неутрализирачки антитела неефикасни.

Откако истражувачите дознале дека човекот има хронична инфекција, тој добил третман со комбинација на моноклонални антитела ефикасни против раните соеви, кои конечно го ослободиле од вирусот, 411 дена откако му била првпат дијагностицирана.

Други случаи опишани од Благдон Снел и колегите вклучуваат случаи кога геномското секвенционирање откри кои соеви на луѓето од SARS-CoV-2, дали се работи за изолирана или хронична инфекција и какви мутации стекнал вирусот – дозволувајќи им на лекарите да ја изберат вистинската терапија.

Тимовите за нега сè уште внимателно следат неколку пациенти за време на нивното закрепнување. Сепак, омикронските подваријанти претставуваат нова закана бидејќи некои соеви се отпорни на сите достапни третмани со антитела.

„Некои луѓе со ослабен имунолошки систем сè уште се изложени на ризик од тешка болест и постојана инфекција. Сè уште работиме да го разбереме најдобриот начин да ги заштитиме и третираме“, вели Благдон Снел.

Истражувањето е објавено во списанието Clinical Infectious Diseases.